Geplaatst op Geef een reactie

De dikte van een roman

Hoe dik moet een roman eigenlijk zijn? De vraag is eigenlijk: Hoeveel is nodig om het verhaal goed te vertellen en de personages te ontwikkelen?

Dikte van een roman – Blog van Steven

Grote verscheidenheid in romans

De dikte van een roman hangt af van de grootte van de letter en of het boek groot of klein is. Het hangt ook af van het genre en natuurlijk van de schrijver. Soms heeft ook een uitgever iets te zeggen over de dikte van een roman. Ik geloof dat de eerste drukken van alle ‘Baantjers’ precies evenveel bladzijden hadden.

In mijn geval ben ik zelf ook de uitgever. Dat scheelt weer. Voor mij speelt bij de dikte van mijn boeken vooral mee wat ik wil vertellen, wanneer ik vind dat het verhaal af is en of de hoofdpersonen daar aangekomen zijn waar ik ze wil hebben.

Hoe dik zijn Stevens romans dan?

Over het algemeen kan een roman tussen de 50.000 en 150.000 woorden beslaan. Daarbij zal het aantal pagina’s variëren van ongeveer 200 tot meer dan 1000. Mijn romans verschillen van dikte. Mijn eerste roman heet ‘Opgenomen‘ en bevat 38.252 woorden. Die roman heeft ‘slechts’ 158 pagina’s. Tja. Het was de eerste.

Mijn tweede roman, ‘Schijnvrede‘, bevat 86.925 woorden en is 312 pagina’s dik. Eén van de lezers schreef: ‘Gelukkig is deze dikker.’ Deel drie uit de serie heet ‘Puntkomma‘, waarin 74.192 woorden staan. Deze bevat 280 pagina’s. Dit zijn dan twee ‘echte’ romans.

Praktische overwegingen voor de dikte van een roman

Er zijn ook praktische overwegingen. Misschien zit ik dan toch even met de pet van de uitgever op. Wordt een roman te dun, dan roepen de mensen dat er te weinig gebeurt. Wordt de roman te dik, dan zijn de drukkosten hoger en moeten mensen meer betalen. Past een boek, samen met de verpakking, niet meer door de brievenbus, dan zijn de verzendkosten weer een paar Euro hoger. Lastige besluiten, waar ik eigenlijk helemaal niet mee bezig wil zijn. Ik wil gewoon schrijven.

Mijn nieuwe roman is in de maak. Ga ik voor de vrije loop van de creativiteit? Of kies ik toch voor het brievenbuspakketje? Ik heb nog niet besloten.

Geplaatst op Geef een reactie

De schrijver en de fotograaf

Schrijven en fotograferen lijken wel wat op elkaar. Toch zijn de verschillen groot. Goede foto’s en geschreven woord vullen elkaar vaak mooi aan.

Schrijver en fotograaf – Blog van Steven

Het verhaal bij schrijven en fotograferen

Schrijven is voor mij het vertellen van een verhaal. Ik schilder als het ware de omstandigheden, personen en gebeurtenissen. Ik probeer zo te schrijven dat de lezer het verhaal voor de ogen ziet gebeuren, van een hoofdpersoon gaat houden of er juist een hekel aan krijgt en graag wil weten hoe het verder gaat.

Hoewel ik graag fotografeer (met mijn mobiel), begeef ik me nu op glad ijs, maar volgens mij wil een fotograaf ook een verhaal vertellen. Hij wil het voorwerp of de mens (of mensen) zo in beeld brengen dat een bepaald gevoel wordt opgeroepen of een nieuwe gedachte naar boven komt. De fotograaf laat iets zien wat hij of zij mooi vindt, of wat zijn weerzin opwekt en hoopt met de foto’s deze emoties, sfeer en gedachten over te brengen.

Zowel schrijver als fotograaf gaan volgens een plan te werk. ‘Wat komt wel en wat komt niet voor in mijn verhaal en op welke volgorde’. Het vraagt om technische vaardigheden. De schrijver kijkt naar de context – waar staat dit stukje verhaal ten opzichte van andere gebeurtenissen – terwijl de fotograaf het kader creëert. Beiden doen dit om de emotie of betekenis van de foto of het verhaal te versterken. Zowel de schrijver als de fotograaf kunnen emoties oproepen of impact maken. Creativiteit is hierbij heel belangrijk.

Verschillen zijn er ook. Een pen en woorden is natuurlijk iets totaal anders dan een camera en beelden. Inzicht in taal en genres is anders dan begrip van licht en kleur.

Een prachtige samenwerking

Als schrijver zoek ik regelmatig naar een afbeelding die past bij mijn verhaal. Al jaren werk ik graag samen met Jaap (zijn mooie foto’s staan op jht-fotografie.nl). Jaap en ik kunnen lezen en schrijven met elkaar (leuke woordspeling). Voor mijn volgende boek – een literaire thriller – heeft Jaap de omslagfoto gemaakt. Om dit te bereiken hebben we samen een aantal leuke en nuttige uren rondgelopen in Amsterdam, waar het verhaal zich afspeelt, en een prachtige locatie en de juiste ‘persoon’ gevonden om te fotograferen.

Ieder zijn vak. Ik blijf schrijven.