Zie ook de blog, met wat een schrijver zoal tegenkomt.
Expressie van de eigen stijl
Schrijven is meer dan vertellen. Het is vormgeven aan wat vanbinnen leeft. Het onthult de binnenwereld (zie ook het artikel over emoties). Expressie onthult de eigen toon, het ritme van zinnen, de kracht van woorden.
Eigen stem vinden
Een schrijfstem ontstaat niet door hem op te zoeken, maar door hem toe te laten. Door te blijven schrijven, te blijven proberen, ontstaat iets dat uniek is. Stijl groeit vanuit herhaling én ontdekking. Sommige zinnen keren terug als vertrouwde patronen, andere verrassen door hun afwijking. De stem van een schrijver klinkt het sterkst wanneer vorm en inhoud samenvallen. Met andere woorden: mijn stem klinkt het duidelijkst als in bijvoorbeeld mijn roman over trauma (Omgebeurd) de gekozen woorden, patronen en toon past bij de bedoelde inhoud. Het hoeft niet perfect, maar het moet wel echt zijn. Eerlijkheid vindt zijn weg door de pen.
Verschillende vormen
Expressie zit niet alleen in wat er wordt gezegd, maar ook in hoe het wordt gezegd. Een scherpe metafoor, een onvolledige zin, een herhaling… elk element draagt iets van de schrijver. Ook stilte is expressie: de ruimte tussen regels kan net zo veelzeggend zijn als de tekst zelf. (Ik heb een blog geschreven over stiltes in het verhaal.) De vorm waarin de schrijver zich uitdrukt (expressie) ondersteunt de inhoud, versterkt het ritme en beïnvloedt de sfeer. In verhalen, essays of zelfs dialogen spreekt de vormelijke keuze boekdelen. Elke tekst heeft zijn eigen klank.
Kwetsbaarheid tonen
Sterke expressie laat iets van de schrijver zien. Niet in details, maar in de toon. Kwetsbaarheid maakt een tekst levend. Niet door alles bloot te geven, maar door iets van het innerlijk mee te laten klinken. De lezer merkt het op in de nuances: een aarzeling, een overdenking, een emotionele ondertoon. Authentieke expressie vraagt moed. Het is de keuze om niet alleen te beschrijven, maar ook iets van zichzelf zichtbaar te maken en daarmee de lezer te raken. Veel van mijn romans hebben autobiografische elementen en wie mij kent herkent 🙂
Expressie is geen masker, maar een spiegel. Door stijl, toon en woordkeuze krijgt het innerlijke van de schrijver een vorm die anderen kunnen herkennen en hopelijk ook voelen.
Kijk hier voor het overzicht van alle artikelen.